در کنج ِحریمِ روضه جایم دادی
بیمار بُدم ، مرا شفایم دادی

با شبنم اشک با صفایم کردی
در چشمه ی عشق ِخود جلایم دادی

هرکو بروم کسی خریدارم نیست
ممنون که خریدی و بهایم دادی!

در ظلمت و تاریکیِ نفس و دنیا
از نورِ رخت ، راهنمایم دادی

من بنده ی ناچیز و فقیر آمدم و
در درگهِ خود، نان و نوایم دادی

من نوکرِ بی دستم و پا،آقا جان!
در جاده ی عشق، دست و پایم دادی

از فرطِ گنه، زبانِ اَلکَن در کام…
بگشودی و صد شور به نایم دادی

گفتم که مرا رها نما از غُلِ نفس…
اذنِ حرم و صحن و سرایم دادی…

ممنونم حسین آبرو بخشیدی…
ممنون که براتِ کربلایم دادی