سلام دوستان نمي دونم چقدر اهل رمان خوندنين. اگر طلبه باشيد كه معمولا ميگين رمان خوندن وقت تلف كردنه…

منم همين طور فكر مي كردم. ولي تازگيا رمانهايي دستم رسيده و ميخونم كه خيلي برا بحث دشمن شناسي و بحثهاي اعتقادي مفيده. واقعا احسنت به هنرمنداني كه اين نوشته ها را مي نويسن.

خوبه ما طلبه ها هم برا اينكه ادبيات رمان نوشتن دستمون بياد هم براي جذب قشر نوجوان اين رمانها را بخونيم. به نظرم تو كار تبليغي خيلي اثر گذاره. من تصميم دارم از امشب هر شب يكي از اين رمانها را معرفي كنم. خوشحال ميشم نظراتتون را برام بفرستين.

اوليش رمان حيفا است.

اين كتاب كه در واقع يك مستند داستانيه حرف از چهار دختري مي زنه كه اسرائيل از انعقاد نطفه ي اونا تا بزرگ شدنشون و ايفا كردن نقشهايي اساسي در بين ملت ها را برنامه ريزي كرده. و حالا كه اون دخترا به سن جواني حدود بيست و اندي رسيده اند بعد از همه آموزشها و آمادگي هايي كه از بچگي براشون ايجاد شده … حالا هر كدام از اونا براي ايفاي نقش به كشوراي مختلف فرستاده مي شن.

يكي از اون دخترا كه اسمش حيفاست به عراق فرستاده مي شده اونم زندان ابوغريب و هم بندي با چند مرد عراقي….؟؟؟

وقايعي كه اتفاق مي افته نفس خواننده را بند مياره. اينكه چگونه  افكار اين دختر مبناي اعتقادي گروهي به نام داعش مي شه. اينكه نسل داعش چطور توليد مي شن . حرام زاده هايي كه از مليت هاي مختلف اند.

در كل اين داستان مستند، ما شاهد رشادتها و از خود گذشتگي هاي زنان و مردان گمنام امام زمان هستيم و مي بينيم كه چگونه با شجاعت تمام حيفا را به سزاي اعمال خود ميرسانند. زبان رمان گونه اين حقايق، بازسازي صحنه ها را در ذهن مخاطب آسان نموده است به گونه اي كه مخاطب خود را همراه و در بطن داستان مي بيند.

نويسنده اين كتاب محمد رضا پور جهرمي است كه در اين گونه رمانها قلمي توانا دارد و به ياري خدا در شب هاي آينده اثراتي ديگر از اين نويسنده توانا را معرفي خواهم نمود.